⁂..سهم خوبان..⁂

#تسبيح

????همه ممكنات از نقص خود در حال فرارند وطالب كمال، وبه طرف كمالاتشان در حركتند واين فرار وطلب از شؤون حق وتجليات اوست (مكمّل، حق است) وهمين فرار از نقص امكانى، به طلب كمال مطلوب از خلقت، تسبيح فطرى وتنزيه اسماءاللّه است (كه مظاهر ذات صمدى حقند) از نقص امكان، واشيا افاضات اَسماءُ اللّه‏اند به آنها؛ يعنى اشيا مظاهر اَسماءُاللّه‏اند وتنزيه اسماء كه به وسيله كلّ اشيا: «إن من شىءٍ الا يسبح بحمده» انجام مىشود، تنزيه حضرت ذات است از نقص امكان، وتنزيه جان اشياست از اطاعت غير حق، كه سبب تقرّب به حق است.

♦️تذكر مهم: تمام اشياى طبيعى داراى دوجنبه هستند: يكى جهت عالم مُلك يا عالم شهادت وحسّ، ديگرى عالم ملكوت (عالم غيب وباطن ولاهوت، عالم اِله):

♦️از جهت عالم مُلك وطبيعت وناسوت تنها، صامتند وبىشعور، واز جهت عالم ملكوت، ناطقند به زبانى فصيح‏تر از نطق انسانى وداراى شعورند روشن‏تر ودقيق‏تر از شعور و ادراكات بشرى(39)

♦️ (فيه نظر، چون انسان را استعداد دوتولّد است وموجودات ديگر يك ولادتى هستند وشعور وشهود اعلى نصيب ولادت دوم است، پس انسان اشرف واعقل است).

♦️پس انسان برترين موجودى است كه با ولادت دوم وارد ملكوت آسمان و زمين مىشود؛ يعنى انسان وقتى از عالم حسّ سفر كرد و به عالَم مثال (كه برزخ بين عالم حسّ وعقل است) رسيد با انبيا واوليا وملائكه حشر پيدا مىكند وتسبيح اشيا را در عالم مثال با گوش جان مىشنود وهنگامى كه به عالم عقل مجرّد ارتقا يافت، اسرار عقلانى عالم را مىفهمد وتسبيح اشيا را به گوش عقلِ مُجَرَّدْ مىشنود. و وقتى از همه سفر كرد و اِلهى شد، از هواى نفس عبور كرده و از عقل اين سويى گذشته و به عالم اِله رسيده وسيرش در اسماءُ اللّه است ومتّصف به صفات اللّه ومُتخلّق به اخلاقِ اللّه شد، ديگر با چشم خدا مى بيند  وبا سمع خدا مي شنود وبا اراده خدا كار مىكند، «وما رَميتَ إذْ رَمَيْتَ وَلكِنَّ اللّه رَمى»(40)

(39). تفسير بيان السعاده، ج 2، ص 443، ذيل آيه «ان من شيء الا يسبح بحمده».

(40). انفال (8) آيه 17.

????منبع : #اسرار_الصلاة يا معراج عشق 

#استاد_مهدي_سمندري از شاگردان حضرت علامه حسن زاده املي روحي فداه