حـال خـوب یـعـنـی:
حـال خـوب یـعـنـی:
بـه افـق مـحرم نـزدیـک مـیـشویم . .
بـو کـن
بـوی بـغـض
بـوی پـیـراهـن مـشـکـی
بـوی فــریــاد یـا حـسیـن
ربنا آتنا کـربلا، واجعل مماتی فی الـعـاشورا، روحی لک الفدا یامــولا
کـم کـم شـمارش روز هـا بـه اتـمـام مـیـرسـد . .
دیـگـر نـزدیــک است
فـــــریاد بـزنـیـم:
ای اهـل حرم مــیـر و علـمدار نـیامد،سقای حسیـن سیـد وسالار نـیامد. . .
افق تا افق، پیش چشمت کویر!
زمین تا زمان، بر ضریحت اسیر!
جهان زنده شد تا که گفتم ز دل:
“امیری حسینٌ و نعم الامیر” . . .
حسیــــــــــن جان . . . .
به عاشقانه سرودن چه حاجت است مرا . . . .
چرا که ناب ترین شعر عاشقانه تـــــــویی . . . .
اللهم الرزقنا کربــــــــــلا . . . .
یا سفینه النجاه دست مرا بگیر که آب از سرم گذشت…
آخ کربلا…
وچه قدر آرام میشوم وقتی که…
میخوانمت به نام سفینه النجات
اربابم…
يعنی میشود آنروز؟
درون تنگنای قبر
شانه ام را بگيری
و تكان بدهی:
اسمع افهم(بشنو و بفهم)
انا حسين بن علی بن ابيطالب!
سر و كارت
با من است
بقيه بروند!
“اللهم ارزقنا شفاعة الحسین یوم الورود.”
الهی آمین
